Μια για το Φθινόπωρο.
Μια που έχω από πολύ μικρή.
Αυτές που μας έφερε η αδελφούλα απ΄την Γερμανία.
Αυτή που χρησιμοποίησα σήμερα…
Της αδελφής μου από τότε που ήταν μικρή.
Του μπαμπά και της μαμάς.
Μια για τα χριστούγεννα.
Μια από τα φοιτητικά.
Α και το προικό της μαμάς, από το γάμο της. Κάποια χρονάκια πριν
Σας την έσκασα και αυτή που χρησιμοποίησα χθές στην καφετέρια.
Εχει κανείς διαφωνία για το αν η κούπα έχει ιστορία αν έχει να το πει.
Το ποστ έγινε κατόπιν πρότασης!
Daily Scene 
..ιστορία αμαρτία αυτές οι κούπες..:)
πως καταφέρνω και σπάω συνέχεια τις δικές μου, δεν ξέρω.
.θα σπάσω κούπες, για τα λόγια που ‘πες..
Καλο βράδυ Άννα.
lias
Καλό σου ξημέρωμα! Μου το ζήτησαν και το έκανα. Περιμένουμε και τις δικές σου!!
Πολλές και εντυπωσιακές όλες οι κούπες σου Άννα…
Είσαι κουπάτη τελικά! 🙂
Μόνο κούπα σε μπρελόκ δεν έχεις!
Καλημέρα 🙂
Μην το λές, δεν ξέρεις;
Αυτές είναι κούπες. Όχι μια και δυο … Αντε ετοίμαζε προίκα κι εσύ… 🙂
Εμ, εμείς δεν τις σπάμε. 🙂
!!!!! αυτή που είχε η αδερφή σου από μικρούλα μου ξύπνησε πάρα πολλές αναμνήσεις! την είχαμε όταν ήμουν μικρή στο πρώτο μας σπίτι και δεν την έπαιρνα γιατί «ήταν του μπαμπά»! Η μαμά μου είχε μια παρόμοια έτσι μεγάλη και έπιναν τον καφέ τους! τι μου θύμισες! δεν το πίστευα ότι υπάρχουν αλλού στον κόσμο αυτές οι κούπες.
Το να μπορεί κανείς να σου ξυπνά αναμνήσεις είναι δώρο! Ελπίζω να είναι καλές αναμνήσεις! Η σειρά σου να μας παρουσιάσεις τις δικές σου κούπες 🙂
Καλώς ήρθες!